تفاوت ها و مزیت های سیستم سوخت رسانی انژکتوری نسبت به سیستم سوخت رسانی کاربراتوری
1) توزیع سوخت به اندازه لازم به کلیه سیلندرها:
به علت اینکه در سیستم های کاربراتوری ،کاربراتور در وسط منیفولد هوای ورودی قرار دارد ،سوخت به طور یکنواخت به همه سیلندرها نمی رسد.ولی در سیستم های انژکتوری سوخت لازم برای هر سیلندر به طور مجزا توسط سوزن های انژکتور پشت سوپاپ ورودی (در مدل های جدید به صورت مستقیم به سیلندر) آماده تحویل است.در ضمن در سیستم انژکتوری مشکل تغلیظ سوخت در داخل سیلندر وجود ندارد.
2) خام سوزی کمتر در سیستم انژکتوری (آلودگی کمتر) :
به علت آنکه ارسال سوخت اندازه گیری می شود و بسته به شرایط مختلف کارکرد موتور ،به سیلندرها ارسال می گردد ،گازهای خروجی (NOX-HC-CO) به حداقل می رسد.
3) راندمان حجمی موتور زیاد است :
در سیستم های کاربراتوری ،گلوگاه ونتوری باعث می شود هوا به خوبی وارد کاربراتور نشود اما در سیستم انژکتوری هوا به مقدار لازم موجود است.
4) ارتفاع کوتاه تر موتور :
به علت حذف کاربراتور ارتفاع موتور کوتاه تر شده است.
5) نیاز به سیستم کنترل حرارت منیفولد نمی باشد :
در سیستم کاربراتوری به علت سردی هوا ،سوخت سوخت ورودی به سیلندر در داخل منیفولد به خوبی با هوا ترکیب نمی شود و به صورت بخار به داخل منیفولد می چسبد و باعث بد روشن شدن خودرو می شود.
6) قدرت شتاب گیری خودروهای انژکتوری زیاد تر است :
در سیستم های انژکتوری سوخت همیشه و به صورت اتمیزه پشت سوپاپ ورودی ( مستقیم) فراهم است و آوانس بموقع و دقیق باعث بالارفتن قدرت شتاب گیری می شود.
7) مصرف کمتر و بهینه سوخت :
در سیستم انژکتوری به علت اندازه گیری دقیق و مداوم کلیه شرایط محیطی و قطع سوخت پاشی در حالت خودگردانی موتور ،داغ شدن موتور یا در سرعت نهایی ،مصرف سوخت به اندازه چشمگیری کاهش می یابد.
8) عمر بیشتر موتور :
تنظیم دقیق و مداوم آوانس جرقه زنی و تنظیم کارکرد موتور بطور دایم در سیستم انژکتوری ،عمر قطعات داخلی موتور را بالا می برد.
9) قابلیت استارت در هوای سرد :
در سیستم انژکتوری مقدار دقیق سوخت مطابق درجه حرارت موتور و سرعت استارت مشخص می شود و امکان استارت سریع فراهم آمده است و مشکلات سیستم کاربراتوری از قبیل روشن نشدن ،استارت های کند و متعدد و فلوت کردن را برطرف کرده است.
10) فشار هوا یا دمای محیط در مقدار سوخت تاثیری ندارد.
بطور کلی سیستم انژکتوری به سه دسته تقسیم می شود :
1 - سیستم انژکتوری پاشش تک نقطه ای (SPFI)
2 - سیستم انژکتوری پاشش چند نقطه ای (MPFI)
3 - سیستم انژکتوری پاشش مستقیم گازوییل و یا بنزین (GDI)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
1. سیستم انژکتوری پاشش تک نقطه ای (Single Point Fuel Injection) :
تشکیل شده است از یک انژکتور الکترومغناطیسی که مستقیما در بالای دریچه گاز قرار دارد. این انژکتور سوخت را به صورت اتمیزه و متناوب به داخل منیفولد ورودی پاشش می کند.
2. سیستم انژکتوری پاشش چند نقطه ای (Multi Point Fuel Injection) :
تشکیل شده است از تعدادی انژکتور مجزا برای هر سیلندر که مستقیما سوخت را پشت سوپاپ ورودی داخل منیفولد اسپری می کند.
این گروه از نظر ترتیب پاشش سوخت به سه دسته تقسیم می شود :
الف ) دسته غیر ترتیبی :
در این دسته هر چهار انژکتور با هم پاشش می کنند. به این دسته مگنت ی مارلی (MM8P) نیز گویند.
مثل اولین سری پژو پرشیا و سمند تولید ایران خودرو.
ب) دسته نیمه ترتیبی :
در این دسته انژکتورها جفت جفت پاشش می کنند. یعنی انژکتور 1و4 با هم و انژکتورهای 2و3 با هم پاشش می کنند. این دسته معروف به گروه SL96 می باشد. مثل سمند، پژو 405، پیکان و پژو آردی تولید ایران خودرو.
ج) دسته ترتیبی :
این دسته با پیشرفت تکنولوژی جایگزین دو گروه قبلی شده و امروزه در تمام اتوموبیل های ساخته شده از این گروه استفاده می شود. پاشش سوخت در این دسته تک نک می باشد. همانند ترتیب احتراق ( 1 و 3 و 4 و 2 ).
این دسته معروف به S2000 و سیستم بوش و زیمنس است : پراید ،سمند و پیکان تولید جدید و پژو 206 و زانتیا.
3 . سیستم انژکتوری پاشش مستقیم (تزریق مستقیم) بنزین و یا گازوییل (Gasoline Injection System) :
در این سیستم گازوییل/بنزین توسط یک انژکتور مجزا برای هر سیلندر داخل محفظه احتراق پاشش می کند.
